Een dag uit het leven van: Robert van Oosterom
Hij snapt goed hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor een vereniging. Jarenlang speelde hij op hoog niveau cricket en is zelfs recordinternational op zijn club: Haagse voetbal-, cricket- en hockeyvereniging HBS Craeyenhout. In zijn actieve jaren als speler was hij al coach van diverse cricketteams, en nu zijn kinderen ook actief zijn op de club, vindt hij het niet meer dan logisch om er vrijwilligerswerk te doen. Robert van Oosterom is jeugdvoorzitter op de cricketvereniging, we vragen hem wat die functie nu precies inhoudt.
“Ik stuur de begeleiding van de jeugdteams aan. De jeugdcoaches moeten begeleid worden, de teamouders moeten hun taken kennen, de teamindelingen moeten gemaakt worden en het materiaal moet aanwezig en goed zijn”, geeft Robert een bondige beschrijving van zijn takenpakket.
Al pratend blijkt dat Robert voor veel zaken op de club verantwoordelijk is, of zich er in ieder geval mee bemoeit. Wat als hij wegvalt, kan iemand hem dan vervangen? “Dat is wel een punt waar we nu mee bezig zijn. Vanuit mijn historie als professioneel cricketer heb ik veel kennis en contacten. Ik vind het ook belangrijk om me in te zetten voor deze sport en de club, dus ik spring in waar nodig. We zijn nu wel draaiboeken aan het maken zodat anderen ook taken over kunnen nemen.” Dit doet hij samen met het bestuur, welke natuurlijk ook de nodige taken binnen de vereniging vervullen.
Verbonden met HBS
Om zijn verhaal compleet te maken, gaan we terug naar 1974. Robert kwam als zesjarig jongetje voor het eerst bij HBS, hij ging voetballen. Zijn vriendjes van de voetbal speelden in de zomerperiode cricket, dus Robert ook. Op zijn twaalfde jaar kwam hij in de nationale jeugdteams terecht, nog steeds combineerde hij cricket met voetbal en speelde hij ook nog tennis.
Pas op zijn 25ste besloot hij met voetbal te stoppen, uit voorzorg voor eventuele blessures. Twaalf jaar en 128 internationale wedstrijden verder stopte Robert met zijn topsportcarrière.
“In 2003 verhuisde ik met mijn vrouw naar Helmond, waar ook onze zoon en dochter zijn geboren. Toen ik in 2013 weer naar Den Haag verhuisde, ben ik weer teruggekomen bij HBS. Hier ging mijn dochter hockeyen en mijn zoon voetballen. In de zomers begonnen ze ook met cricket. Ik werd direct gevraagd als leider en niet veel later werd ik voorzitter van de jeugd. Mijn dochter is net gestopt met hockey en zit inmiddels in de Oranje vrouwenselectie.”
In Den Haag zijn er in totaal vier cricketclubs, met hen heeft Robert regelmatig contact over regionale wedstrijden. “Komende week hebben we alweer een overleg voor het komende seizoen. We kijken dan gezamenlijk welke leeftijdscategorieën iedere club heeft en wanneer we die wedstrijden het beste kunnen plannen.” Dit zijn wedstrijden naast de reguliere competitie in de zomer. Voor die wedstrijden en trainingen zijn vrijwilligers nodig en net als bij veel verenigingen is het geen vanzelfsprekendheid dat ouders en spelers vrijwilligerswerk doen.
Sportcoördinator WSDH geeft duwtje in de rug
“We hebben via WSDH een sportcoördinator gehad die ons heeft geholpen met het technische jeugdbeleid. Zo leiden we vanaf de U15 nu spelers op tot coach, zodat zij de jeugdteams kunnen coachen. Hoewel het alsnog lastig blijft om spelers te vinden die dit willen. Ons seizoen vindt natuurlijk midden in de zomer plaats. Als coach ontvang je wel een kleine vergoeding, maar iemand van die leeftijd kan ook op het strand gaan werken in de zomer, daar verdien je natuurlijk veel meer.”
Om de spelers te motiveren is er nu een compleet opleidingsprogramma opgezet. Hier zijn meerdere levels tot coach verwerkt. Wie het hele programma doorloopt kan soms ook via de Nationale Cricketbond als coach aan de slag. “Dat is natuurlijk een mooie beloning voor een coach.”
Je moet altijd achter ze aanzitten
Naast coaches zijn er voor de wedstrijden ook umpires (hoofdscheidsrechters, red.) nodig en moet de buitenbar worden bemand. “De Cricketbond stimuleert tegenwoordig om meer umpires te leveren voor wedstrijden. Daarvoor kijken we nu of we oud-spelers hiervoor in kunnen zetten. En het bemannen van de bar blijft ook altijd wel een dingetje. Je moet hier toch altijd achteraan zitten.”
Robert zet zich graag in voor zijn vereniging, uit liefde voor de sport, voor zijn kinderen en voor de club waar hij al sinds zijn zesde jaar rondloopt. Voor hem is het logisch op deze manier iets terug te doen. Hij hoopt andere cricketspelers ook te inspireren zich in te zetten voor de club en voor de sport in Nederland. –
____________
Dit artikel is afkomstig uit het magazine ‘Samen voor de Haagse sport’. Benieuwd naar de rest van het magazine? Lees hier verder.
