Quick steps wil culturele verschillen op de club verkleinen
We leven in een multiculturele samenleving, dit zien we terug bij veel verenigingen. Het bekende Nederlandse clubleven komt hierdoor in het gedrang. Veel verenigingen hebben moeite om sporters vanuit diverse culturen aan zich te binden.
Zaterdagochtend, de voetbaldag begint bij Quick Steps. De jeugd, allemaal vanuit diverse culturen, maakt zich klaar voor de wedstrijden. Ouders rijden af en aan om de kinderen af te leveren in hun voetbaltenue. Klaar voor hun wedstrijd. Nadat het laatste fluitsignaal wordt gegeven vertrekken ze weer. Dat is het moment dat de senioren aankomen, het geeft direct een heel ander beeld van de club, dit zijn voornamelijk spelers zonder migratieachtergrond.
Penningmeester Marcel Seffelaar ziet het graag anders. “In de jeugd hebben we nu vooral kinderen uit verschillende culturen voetballen. Dat is vrij logisch, we bevinden ons midden in een wijk met gezinnen vanuit allerlei achtergronden. Alleen zie je dit in de senioren niet terug, hier is zo’n 90% echt wel wit.”
(Mede)voorzitter Demis Donders vult hem aan. “In de senioren willen we die mix ook graag terugzien. Maar vanuit de jeugd hebben we weinig doorstroming naar de senioren. Niet zo gek, in onze selectieteams zien ook zij vooral ‘witte’ spelers, daarin voelen de kinderen uit onze multiculturele wijk zich niet thuis. Dus gaan ze naar een andere club waar hun vrienden ook voetballen.”
Uitdaging in behouden en betrekken van spelers
Het aantrekken van jeugdspelers met verschillende achtergronden gaat dus wel goed bij Quick Steps, alleen het behouden van deze spelers is nog een uitdaging. Naast de missende aansluiting met de senioren, ziet het bestuur nog een probleem. “We merken dat de jeugdspelers zich weinig betrokken voelen bij de club. En dat begint al bij de ouders. Ze leveren hun kind op zaterdagochtend soms letterlijk bij het hek af, ze komen vaak niet eens kijken bij de wedstrijd. Laat staan dat een ouder een vrijwilligerstaak op zich neemt.”
Tarra Boekhoudt, jeugdtrainer en oud-selectiespeler bij Quick Steps, is van Antilliaanse afkomst. “Ik ben zelf echt opgegroeid met het Haagse clubleven, dus ik snap hoe het werkt. Maar het probleem is dat een groot deel van de jeugdspelers uit een hardere cultuur komt. Vanuit de ouders is er veel druk om te presteren op academisch niveau. Zij maken vaak ook de keuzes voor hun kinderen en denken hierbij alleen aan wat zij willen.”
In deze hardere culturen is voetbal meer een bijzaak. Dat zo’n teamsport bijdraagt aan de ontwikkeling van een kind, dat zien deze ouders niet in. Dit resulteert er ook in dat ze veel meer naar het individu, hun eigen kind, kijken in plaats van naar het team. Tarra: “Ik heb echt wel eens discussies met ouders waarom ik hun kind wissel. ‘Hij moet tenslotte bewegen!’ Dat zo’n wissel op dat moment even beter is voor het teamspel, of gewoon eerlijker omdat iedereen nu eenmaal moet wisselen, dat zien ze niet. We hebben ouders echt wel eens weg moeten sturen door zo’n discussie.”
Verschillen in cultuur op de club
De culturele verschillen veroorzaken zo langs de velden al problemen. Dit werkt ook verder door binnen de club. Demis: “Ik ben het echt gewend om een hele zaterdag op de voetbal rond te lopen, vanuit mijn jeugd als speler, maar nu ook als ouder. Dat zijn deze ouders niet gewend, en daar moeten we mee omgaan. We zijn hiervoor ook in gesprek met een verenigingsondersteuner vanuit de gemeente en de Rabobank, met hem gaan we kijken hoe we in de tweede seizoenshelft de binding met de ouders en hun kinderen meer kunnen aangaan.”
Tarra: “We hadden iedere zaterdag een ‘pupil van de week’ die dan de aftrap bij het eerste mocht doen. Daardoor bleef de jeugd wel even hangen om hun teamgenootje te zien. Dat is al een manier om de jeugd meer te betrekken bij de senioren. En ik speelde op een gegeven moment bij de veteranen, dan kwam het team dat ik trainde ook nog wel eens kijken bij hun trainer.”
Het zijn beide mooie manieren om de jeugd meer te betrekken, maar dan is het wel zaak dat je die trainers in huis hebt. De ouders beseffen vaak niet dat het voor trainers ook vrijwilligerswerk is, en dat ze die handschoen misschien zelf ook kunnen oppakken. “Er wordt nu heel makkelijk gezegd, ‘dat kan ik niet’.”
Hulp van buitenaf
Marcel: “Daarom willen we onze trainers en coördinatoren van de teams meer begeleiden in hun rol. Hiervoor is er via de KNVB iemand ingezet die voor deze begeleiding kan zorgen. Ook helpt deze persoon ons met het vrijwilligersbeleid. Daarnaast is er dus de verenigingsondersteuner die ons op bestuurlijk niveau helpt hoe we effectiever kunnen besturen.”
Al pratend komen de ideeën om ouders en hun kinderen meer te betrekken al op tafel. Van familiedagen en een multiculturele dag tot gesprekken met de ouders. Quick Steps mag nu dan nog wel worden gezien als een Hollandse vereniging in een multiculturele wijk, ze willen graag dat iedereen zich bij hen thuis voelt. –
Samenwerken?
Neem vooral contact op:
Voetbalvereniging Quick Steps
Nijkerklaan 7a
(070) 363 50 50
quicksteps.nl
____________
Dit artikel is afkomstig uit het magazine ‘Samen voor de Haagse sport’. Benieuwd naar de rest van het magazine? Lees hier verder.
